Tereny dzisiejszych Mdiny zasiedlone zostały już w epoce brązu, co nie wydaje być niczym dziwnym. Położona jest bowiem na jednym z najwyższych wzniesień Malty, pozwalającym kontrolować praktycznie całą wyspę.
Melite, Medine, Mdina, Ciche miasto
Dzisiaj nazywa się Mdina, lecz nie jest to jedyna nazwa jaką nosiła stara stolica Malty. Fenicjanie nazywali ją Maleth, Rzymianie Melite. Arabowie, którym przypisuje się wzniesienie wokół miasta murów obronnych, Medina. Po wybudowaniu Valletty i przeniesieniu tam stolicy nazywano ją Città Vecchia czyli stare miasto. Nosiła też nazwę Città Notabile co dosłownie można przetłumaczyć jak miasto godne uwagi czy znakomite. A dziś nazywane bywa także Silent City - Cichym miastem, bo takim chyba jest, trochę zapomnianym, zamkniętym w swoich murach i cichym w porównaniu z innymi miastami wyspy.
Zabytki
Tak właściwie całą Mdinę można uznać za jeden wielki zabytek, ale jest tu kilka budynków, które szczególnie się wyróżniają.
Na pewno warto wspomnieć o Palazzo Santa Sofia. Jest to najstarszy znajdujący się w Mdinie budynek, którego parter został zbudowany w 1233 roku.
Kilkadziesiąt metrów od niego znajduje się kolejny pałac - Palazzo Falson. Jego powstanie datowane jest na 1495 rok, ale część parteru mogła pochodzić z XIII wiek. Dziś w pałacu tym znajduje się dom-muzeum, w którym można zwiedzać kilkanaście pokoi wypełnionych sprzętami z różnych epok, kolekcją malarstwa i różnymi innymi antykami. Wśród znajdujących się tu obrazów, można znaleźć m.in. Samobójstwo Lukrecji którego autorem jest Mattia Preti.
W samym centrum miasta znajduje się Katedra św. Pawła. Kościół ten uległ prawie całkowitemu zburzeniu w 1693 roku w trakcie trzęsienia ziemi, którego epicentrum znajdowało się w pobliżu oddalonej o blisko 170 km Augusty u brzegów Sycylii. Z pierwotnego budynku, ocalała tylko absyda.
Jego dzisiejszy wygląd to zasługa maltańskiego architekta i rzeźbiarza Lorenzo Gafy, któremu zlecono odbudowę świątyni. Wewnątrz kościoła zobaczyć możemy m.in. malowidła Mattii Pretiego. Do ciekawostek można zaliczyć także zegary znajdujące się na wieżach kościoła, prawy jest normalny i wskazuje godziny i minuty, zaś lewy trochę dziwaczny dni i miesiące. Tuż obok znajduje się muzeum przykatedralne, którego zbiory obejmują okres kilku tysięcy lat w tym ryciny Albrechta Dürera i grafiki Rembrandta.
Tuż przy głównej bramie miasta znajduje się wybudowany na początku XVIII w barokowy Palazzo Vilhena, nazwany tak na cześć wielkiego mistrza Antonio Manoela de Vilheny, który za czasów swoich rządów w Zakonie zarządził szeroko zakrojoną odbudowę i renowację Mdiny. Dziś we wnętrzach budynku znajduje się Muzeum Historii Naturalnej.
Innym wartym zobaczenia miejscem jest kaplica św. Agaty, która jest jedną z trojga patronów wyspy. Pozostali to św. Paweł i św. Publiusz. Wizerunki całej trójki można też ujrzeć na głównej bramie miejskiej.
Film
Mdina przypadła do gustu także filmowcom, którzy w tutejszych uliczkach umiejscawiali m.in.: Cefalu na Sycylii w filmie Zemsta Świętego (1969), wenezuelskie Maracaibo w Piratach Polańskiego (1986), Port Royal na Jamajce w Wyspie piratów (1995) a nawet Rzym w filmie Hrabia Monte Christo (2002) czy Paryż w Napoleonie (2023). No i oczywiście Królewską przystań w Grze o tron, choć tylko w pierwszym sezonie.
Spacer
Warto też przejść się uliczkami Mdiny i w ciszy przyglądać się zabudowie miasta. Zatrzymać się na chwile przy murach miejskich, albo usiąść w Fontanella lub Coogi's skąd rozciąga się widok na prawie całą wyspę.
Można też pospacerować po otwartym w 2013 skwerze znajdującym się w dawnej fosie miasta lub odpocząć sobie w cieniu drzew w Ogrodach Howarda, oddzielających Mdinę od Rabatu.